Sonculuk. (Os. Tenahiyye, Fr. Finitisme). Her şeyin sonu olduğunu ve hiç bir şeyin sonsuz olmadığını savunan öğreti... Sonlu (Os. Mütenahi, Fr. Fini), sonsuz'un (Os. Namütenahi, Fr. Infini) karşıtı olarak bir ölçüsü ya da sınırı olan anlamındadır. Her şeyin ölçüye vurulabileceğini ve sınırlı olduğunu ileri süren Fransız düşünürü Charles Bernard Renouvier'nin (1815-1903) öğretisi bu anlamda sonculuk'tur. Örneğin antik çağ Yunan düşünürü Parmenides, uzayı (mekân) bir küre biçiminde ve sınırlı olarak tasarladığından bu anlamda soncu sayılır. Antik çağ Yunan düşünürlerinden Lentium'lu Gorgias'ın nihilizmi, başka bir açıdan, bu anlamdaki sonculuğu belirtir. Gorgias'a göre hiç bir şey yoktur, çünkü bir varlık olsaydı bunun sonsuzdan gelip sonsuza gitmesi gerekirdi. Sonsuz bir varlıksa kendine zorunlu olarak birer sınır çekecek olan mekân ve zamanda bulunmaz. Mekân ve zamanda bulunamayansa hiç bir yerde değil demektir. Öyleyse sonsuz olan yoktur, her şey sonludur ve sonu olduğu için de varlık yoktur. bkz. Sonsuz, Sonlu.