élémenteleman
élémentöğe
élémentunsur
element s Element, r Grundstoff.
Element e {element} eleman, öğe; pil.
elementelement çişt.
Element Kimyasal metodlarla daha basit parçacıklara ayrılamayan, aynı cins atomlardan meydana gelen en basit yapıdaki madde.
ELEMENT(ELEMENT) [i]Belli bir yer ve zamanda, atmosferin fiziksel özelliklerini tanımlayan koşul veya özelliklerden birisi. Bulutluk, yağış, nem vs. gibi.
element(Türk Bilişim Terimlerinden) öğe
elementi. 1. öğe, unsur, eleman, parça. 2. kim. element, öğe.
element,-ti chem. element.
element spacingışıyıcı aralığı (anten)
elementals. 1. ilkel; dizginsiz, frenlenmemiş. 2. doğadaki güçlere özgü. 3. doğal.
elementar{elemen'ta:r} elemanter, basit, ilkel.
elementare ag temel.
Elementarschule n {elemen'ta:rşu:lı} e ilkokul.
elementary1) ilkel; 2) temel; 3) öğesel
elementarys. 1. başlayanlar için: elementary French course yeni başlayanlar için Fransızca kursu. 2. temel. 3. ilkel. 4. basit, kolay.
elementary education ilköğretim.
elementary operationstemel işlemler
elementary school ilköğretim okulu.
elementoeleman
elementoöğe
elementounsur
elemento m öğe.
elementsi., çoğ. 1. the doğa güçleri. 2. gruplar. 3. temel ilkeler.