Öznel.
Öznel.
(Fəlsəfə Sözlüğü) :
(Os. Enfüsî, Fr. Subjektif, Al. Subjektiv, İng. Subjective, İt. Soggetivo). Özneyle ilgili ve özneye değin... Nesnel deyimi karşıtıdır. Konuşma dilinde kişiliğe bağlı olan anlamında kullanılan öznel, felsefede bilinçsel ve tinsel olayları kapsar. Nesnelliğin dışsal anlamına karşı öznellik içsel bir anlam taşır. ancak, Descartes ve Spinoza'da da sürmüş bulunan ortaçağ skolastik termonolojisi her ikisini de ters anlamda kullanır, daha açık bir deyişle, bugün nesnel dediğimize öznel ve bugün öznel dediğimize nesnel der... Öznel'le nesnel'in ilişkisi ve bağımlılığı özneyle nesnenin ilişkisi ve bağımlılığı gibidir. bkz. Nesnel, Özne, Nesne.