İŞGÜCÜ
İŞGÜCÜ
(Dictionary of Economics) :
bir ülkede emek arzını insan sayısı yönüden ifade eden bir kavramdır. Başka bir tanımla, bir ülkedeki nüfusun üretici durumda bulunan yani iktisadi faaliyete katılan kısmı demektir.Aktif nüfus, çalışma çağındaki nüfus miktarından çalışmak istemeyenlerin sayısı düşüldükten sonra kalan kısmıdır. İşgücüne, 14-65 yaş arasındaki maaş ve ücretliler, bağımsız olarak çalışanlar, işverenler ve işsizler girer. Çalışmak istemeyen ve çlaışma yeteneği olmayanlar işgücüne dahil değildir. Faal nüfus ile işgücü eş anlamlı olarak kullanılmakla birlikte, faal nüfusun saptanabilmesi için, işgücü miktarından geçici çalışanlar ile işsizlerin toplam sayısının düşülmesi gerekir.
YETİŞKİN İŞGÜCÜ HİPOTEZİ
(Dictionary of Economics) :
Uluslararası ticaretin, ülkelerin yetişkin işgücü farkılılıklarına dayanarak açıklanabileceğini öne süren hipotez. Kessing ve Keanen gibi çağdaş iktisatçılar tarafından ortaya konan bu görüşe göre, belirli türlerdeki mesleki vasıflı işgücü bakımından zengin olan ülkeler, üretimi büyük ölçüde bu faktörlere bağlı olan mallarda uzmanlaşırlar. Diğer taraftan vasıfsız işgücünün yoğun olduğu ülkeler, üretiminde bu tür işgücünün yoğun olarak kullanıldığı mallarda uzmanlaşırlar. Dolayasıyla uluslararası ticarette bu uzmanlaşma çerçevesinde gerçekleşir.
İŞGÜCÜ TALEBİ
(Dictionary of Economics) :
İşgücü talebi, ekonomide belirli bir dönem içerisinde talep edilen toplam işgücü miktarıdır.
İŞGÜCÜ
(Dictionary of Economics) :
İşgücü, bir ülkede , belirli bir dönem içerisinde 15-65 yaş arasındaki çalışabilir nüfustan çalışmak istemeyenler dütüldükten sonra kalan nüfustur.
İŞGÜCÜ ARZI
(Dictionary of Economics) :
İşgücü arzı, çalışan kişilerin ortaya koydukalrı toplam iş saatini belirten kavramdır.