İlke.
İlk İlke.
(Felsefe Sözlüğü) :
(Os. Mebde-i evvel, Fr. Premier principe). Başka bir ilkeden çıkarılmamış olan olan ilke... bkz. İlk, ilke.
İlke.
(Felsefe Sözlüğü) :
(Os. Umde, Fr. Principe, Al. Prinzip, İng. Principle, İt. Principio). Temel olarak alınan düşünce ve kural... İlke (prensip), felsefe dilinde ilk (arşe) anlamında da kullanılır. Yunanca asıllarındaki başlangıç (mabde) anlamı bu iki sözcüğü çok yerde birleştirmiştir. Latince asılları olan archalus ve principium sözcüklerinde de anlam benzerliği vardır. İlke, çağdaş dilde, tasarımsal temel anlamında kullanılmaktadır. Tasarlanmış bir kural, bir önerme (kaziye), bir düzen, bir eylem ve bir inanç ilkedir. Örneğin Descartes, felsefe sistemini bu anlamdaki ilkelere dayar. İlke, herhangi bir tasarımsal düzen için zorunlu bir temeldir. İlkeleri bilinmeyen bir düzenin ne türlü bir düzen olduğu anlaşılamaz. bkz. İlk, Varsayım, kuram ve Kılgı.