HADÎS
Hadîs-i Sahîh
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Âdil ve hadîs ilmini bilen kimselerden işitilen, müsned-i muttasıl (Resûl-i ekreme kadar,rivâyet edenlerin hepsi tam olup noksan bulunmayan), mütevâtir (bir çok sahâbînin rivâyetettiği) ve meşhûr (önceleri bir kişi bildirmişken, sonraları şöhret bu lan) hadîsler.
Hadîs-i Şâz
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Bir kimsenin, bir hadîs âliminden işittim dediği hadîs-i şerîfler.Hadîs-i şâzlar kabûl edilir, fakat sened (vesîka) olamazlar. Âlim denilen kimse meşhûr birzât değilse, kabûl olunmazlar.
Hadîs-i Zaîf
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Sahîh ve hasen olmayan hadîs-i şerîfler.Zaîf hadîsi bildirenlerden birinin hâfızası, adâleti gevşek olur veya îtikâdında (inancında)şübhe bulunur. Zaîf hadîslere göre fazla ibâdet yapılır; fakat ictihâdda bunlara dayanılmaz.
HÂDİS
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Yaratılmış. Yok iken var, var iken yok olabilir. Sonradan olan.Âlemin hâdis olduğunu gösteren ikinci bir delil de âlemin her zaman bozularakdeğişmesidir. (Kemahlı Feyzullah)
HASEN HADÎS
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Bildirenler sâdık (doğru) ve emîn (güvenilir) olup, fakat hâfızası (anlayışı) sahîh hadîsleribildirenler kadar kuvvetli olmayan râvîlerin, kimselerin bildirdiği hadîs-i şerîf. (Bkz. Hadîs)