hemoglobin


"hemoglobin" Kelimesi için arama sonuçları

Türkçe - Türkçe Sözlük

HEMOGLOBİN

(Türkçe - Türkçe Sözlük) :
is. Bileşiminde demir, azot, oksijen, hidrojen, kömür ve kükürt bulunan alyuvarların en önemli maddesi.
Biyoloji Sözlüğü

Hemoglobin

(Biyoloji Sözlüğü) :
Eritrositlerin içerisinde bulunan, yapısında demir atomu bulunduran ve oksijen bağlayabilen bir tür molekül.
Biyoloji Sözlüğü

Hemoglobin

(Biyoloji Sözlüğü) :
Eritrositlerin içerisinde bulunan, yapısında demir atomu bulunduran ve oksijen bağlayabilen bir tür molekül.
Tıp ve Hematoloji Sözlüğü

HEMOGLOBİN - EMBRYONER

(Tıp ve Hematoloji Sözlüğü) :
Fötal yaşamda hemoglobindeki globin zincirleri erişkinden farklıdır. Bu dönemde erişkinde olmayan globin zincirleri vardır. Bu zincirlerin oluşturduğu Hb'ler embriyonik Hb olarak adlandırılır. Embryoner Hb'lerin yolk sac'da sentezlendikleri düşünülüyor. İlk sentezlenen hemoglobin Gower I olup zeta2 + epsilon2 zincirleri içerir. Daha sonra Gower II (Alfa2-Epsilon2) ve Portland (Zeta2-Gamma2) sentezi başlar. Embryonik Hb'lerin O2 affinitesi yüksektir. Bu özellikleriyle anne dolaşımından O2 çekerler. 6. haftadan itibaren gamma zincir yapımı hızla artar ve 13. haftaya gelindiğinde fötal hemoglobinlerin tamamı HbF'e dönüşmüştür. HbF sentezi hepatik eritropoezin başladığı döneme denk düşer. 35. haftaya kadar HbF konsantrasyonu bir miktar azalarak %100'den %85'e kadar iner. HbA yapımı da hematopoezin kemik iliğine kaymaya başladığı 10. haftadan itibaren ortaya çıkar. Fötüsda sentezlenen globin zincirlerinin tipi fötüs yaşının bir göstergesi gibi paralel gider.
Tıp ve Hematoloji Sözlüğü

MARCH HEMOGLOBINÜRISI

(Tıp ve Hematoloji Sözlüğü) :
Bkn. Yürüyüş hemoglobinürisi