kelle
MÜKELLEF
(Türkçe - Türkçe Sözlük) :
s. l. Yükümlü. 2. Gösterişli, özenli.
EF'ÂL-İ MÜKELLEFÎN
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Mükellef olanların (yani; Cenâb-ı Hakk'ın teklif ve emirlerini kabul ve vazifeli kimselerin) yaptıkları amel ve işler. Bunlar şu isim altında sıralanır: Farz, vâcip, sünnet, müstehab, mübah, mekruh, haram, sahih bâtıl, fâsid, helâl.
HÜRRE-İ MÜKELLEFE
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Fık: Akıl ve bâliğ olan hürre kadın. Sevap ve günahtan mes'ul olan kadın.
KELLE
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
f. Kafa, baş. * Ekinlerde başak. * Baş gibi yuvarlak olan nesne.
KELLEPUŞ
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
f. Başa giyilen şey. * Bir cins başörtüsü.