ALÂKA
ALÂKA
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
İlişik, rabıta, merbutiyet. * Gönül bağlama, sevgi, münasebet, taalluk, irtibat, mâlikiyet. Tasarruf. Müdâhale hakkı. Hisse. * Edb: Bir kelimenin hakiki mânâsından mecâzi mânâsına nakledilmesinin sebebidir. (Temiz ahlâklı, güzel huylu kimselere melek denildiği gibi.)
ALÂKABAHŞ
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
f. İlgi uyandıran. Alâka uyandıran.
ALÂKADAR
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Alâkalı, münâsebetdar.
BÂLÂKAMET
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
f. Yüksek boy. * Yüksek şeref.
FALAKA
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
İki ucunda bir ipin iki uçları bağlı, bir sırıktan ibaret olan ceza âleti.