CAHÎ
ASABİYYET-İ CAHİLİYYE
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
İslâmiyetten evvelki câhiliyyet asabiyyeti. Menfi milliyet. Irkçılık, yani, aşırı derecede kendi kavim ve kabilesini koruma ve iltizam gayreti.(Asabiyyet-i cahiliyye, birbirine tesanüd edip yardım eden gaflet, dalâlet, riya ve zulmetten mürekkeb bir mâcundur. Bunun için menfi milliyetçiler, milliyeti mâbud ittihaz ediyorlar. Hamiyyet-i İslâmiyye ise, nur-u imândan in'ikâs edip dalgalanan bir ziyadır. M.N.)
ASR-I CAHİLİYYET
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Cahiliyyet asrı. Cahiliyyet devresi. * Arabistan'da İslâmiyet'ten önceki putperestlik ve vahşet devri.
CAHÎ
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Cahiye) Aşikar, aleni, açık, meydanda ve herkesin gözleri önünde olan.
CÂHIZ
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Asıl ismi Amr İbn-ül Bahr olan ve gözünün hadekası çıkık olduğu için bu isimle anılan büyük bir Arab edibi. * Patlak gözlü adam.
CAHİD
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Bildiği halde inkâr eden. Ayak direyen.