Görüntücülük.
Görüntücülük.
(Philosophical Dictionary) :
(Os. Hayaletçilik, Fr. Fantasmatisme). Usun algıladığını gerçeğin kendisi saymayıp görüntüsü sayan öğretilerin genel adı... ilk görüntücü sayılabilecek olan antık çağ Yunan düşünürü Demokritos (İ.Ö. 460-350) şöyle der: "Bilginin iki biçimi var: Gerçek olan ve görüntü olan. Görme, işitme, koklama, tat alma ve dokunma bize görüntüyü verir. Gerçekse göremeyeceğimiz, işitemeyeceğimiz, koklayamayacağımız, tadamayacağımız ve dokunamayacağımız kadar derindedir. Kullanılageldiğine göre renkli, tatlı, yumaşak vardır. Gerçekteyse var olan atomlarla boşluktur. Algıladığımız zaman değil, tersine, algılayamadığımızzaman gerçek ortaya çıkar"... Antik çağ Yunan düşünürü Berkeley gibi idealistler bu anlamda görüntücüdürler. bkz. Us, Usçuluk, Görme, Duyumculuk.