ENFÜS
MENFUS
(Otomana - diccionario turco) :
Yeni doğmuş çocuk.
MENFUŞ
(Otomana - diccionario turco) :
(Pamuk veya yün gibi) atılmış ve didilmiş. Dağılmış, didik didik edilmiş.
SEYR-İ ENFÜSÎ
(Otomana - diccionario turco) :
Hafî tariklerin çoğunda takib edilen ve nefsinin iç âlemindeki delillerle, vasıtalarla tekâmüle gidenlerin usûlü. (Bak: Seyr-i âfâkî)
ENFÜS
(Glosario Islámica) :
İnsanın iç dünyâsı, iç âlemi.Akla, hayâle gelen her şey, ister âfâkî (insanın dışında) olsunlar, ister enfüsî olsunlar, hepsimâsivâdır. Allahü teâlânın mahluklarıdır. Bunlara gönül bağlamak, oyun ve oyuncak gibişeylerle boş yere vakit geçirmektir. Fâidesiz şeylerle oynamaktır. (İmâm-ı Rabbânî)
Seyr-i Enfüsî
(Glosario Islámica) :
Tasavvuf yolunda bulunan kimsenin kendinde ilerlemesi, kötü huylardan temizlenen nefsin,iyi huylarla bezenmesi, süslenmesi.Seyr-i âfâkî (kendinin dışında ilerleme) insanı matlûbdan (aranılandan) uzaklaştırır; seyr-ienfüsî ise insanı, matlûba kavuşturur. (Ebû Saîd-i Harrâz)İnsan her şeyi, kendini sevdiği için sever. Çocuğunu, malını sevmek onlardan istifâdeedeceği içindir. Seyr-i enfüsîde, insanı, Allahü teâlânın sevgisi kaplıyarak, insan, kendinisevmekten kurtulduğu için evlâd ve mal sevgisi de bununla berâber yok o lur. O hâlde seyr-ienfüsî muhakkak lâzımdır. (Abdülkâdir-i Geylânî)