SEMÛD KAVMİ
SEMÛD KAVMİ
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Sâlih aleyhisselâmın peygamber olarak gönderildiği ve îmân etmedikleri için büyük birsayha (korkunç gürültü) ile helâk olan kavim.Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:Biz Semûd'a (nesebde) kardeşleri Sâlih'i resûl (peygamber) olarak gönderdik. (Hûdsûresi: 61)Hûd aleyhisselâmın peygamber olarak gönderildiği Âd kavmi, âsî olup, şiddetli rüzgârlahelâk edilince, îmân ettikleri için bu azâbdan kurtulan mü'minler kendilerine yeni yurtlarbulmak için çeşitli bölgelere dağıldılar. Bu büyük felâketten kurtulanla rdan birisi de Nûh'unaleyhisselâm oğlu Sâm'ın neslinden gelen Semûd idi. Semûd ve berâberindekiler, Şam ile Hicâzarasında bulunan Hicr mevkiinde yerleştiler. Daha sonra Semûd'un torunları bu beldedenayrılıp, Âd kavminin helâk edildiği yerlere göç ettiler. Buraları îmâr ettiler. BuradaçoğalanSemûd'un torunları önce bir kabîle, sonra da büyük bir kavim (topluluk) oldular.Dedeleri Semûd'a nisbetle Semûd kavmi denildiği rivâyet edilmektedir. Kur'ân-ı kerîmde"Eshâb-ül-Hicr" diye zikredilen bu kavim, Âd kavminin devâmı olması ve onun yerini almasısebebiyle Âd-ı sânî (ikinci Âd) diye de anılır. (Sa'lebî, Kisâî)Semûd kavmi, Âd kavmi gibi taşları yontup, dağları oyarak kayalara, tepelere saraylaryapıp, ovalara köşkler kurup, bağlar, bahçeler meydana getirdiler. Allahü teâlâ Âd kavmi gibibunlara da bol nîmetler ve çok uzun ömür verdi. Meskenlerinde her türl ü nîmetler içindeyüzüp, üç yüz sene ile bin sene arasında ömür sürdüler. Önceleri bu nîmetlere şükrederlerken,sonraları unutup terkederek, zevk ve sefâya düştüler. Üstelik kabîle reisleri başta olmak üzerezulüm ve haksızlığa dayalı çeteler kurup, karışıklıklar çıkardılar. İnsanları ifsât ettiler, bozdularve putlara tapmaya başladılar. Peygamberleri olan Sâlih aleyhisselâma inanmadılar. Sâlihaleyhisselâm, kendisine inanan 4000 kişi ile birlikte o beldeyi terk etti. Semûdluların yüzlerikana boyanmış gibi kırmızı oldu.Daha sonra simsiyah oldu. Allahü teâlâ, Cebrâil aleyhisselâma,Semûdluları bir sayha (korkunç gürültü) ile helâk etmesini emir buyurdu. Bir sabah vakti azâbsayhası Semûd kavmini yakalayıverdi. Sayhanın şiddetinden hepsinin ödleri patlıyarak helâkoldular. Helâk edilişleri, dillere destân oldu. (Nişâncızâde, Kisâî, Sa'lebî)