İBÂHÎ


"İBÂHÎ" Kelimesi için arama sonuçları

İslami Terimler Sözlüğü

İBÂHÎ

(İslami Terimler Sözlüğü) :
Haramları mübah (serbest) sayan sapık İbâhiyye fırkasına mensûb olan kimse. (Bkz.İbâhiyye)
İslami Terimler Sözlüğü

İBÂHİYYE

(İslami Terimler Sözlüğü) :
İslâmiyet'in haram ve yasak kıldığı şeyleri helâl ve mübâh sayan bozuk bir fırka. Bâtiniyye,İsmâiliyye. Karâmita da denir.İbâhiyye, haramlara helâl deyip, yetmiş-seksen sene hacıları soydular. Müslümanlarıöldürdüler. Hükûmet kurdular. Hükûmetleri 983 (H. 372) senesinde yıkılınca dağıldıklarıyerlerde gizlendiler. Bunlardan Hasan Sabbâh'ın kurduğu İsmâiliyye devleti de 1256 (H.654)'de yıkıldı. (M. Sıddîk bin Saîd)Eshâb-ı kirâmın hepsini severiz deyip de onların yolunda bulunmayan, kendi bozukdüşüncelerine Eshâbın yoludur diyen, Ehl-i sünnet âlimlerini ve tasavvuf büyüklerinibeğenmeyip kötüleyen kimseler kendileri gibi olmıyanlara müşrik (şirk koşan) diyorla r.Bunların malı, canı kendilerine helâldir diyorlar. Böylece İbâhiyyeden oluyorlar. Kur'ân-ıkerîmden ve hadîs-i şerîflerden kendi görüşleriyle çıkardıkları bozuk mânâları müslümanlıksanıyorlar. Edille-i şer'iyyeyi (dînî delilleri) ve hadîs-i şerîf lerin çoğunu inkâr ediyorlar. (Dâvûdbin Süleymân)