MAHCÛR
MAHCÛR
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Çocukluk, sefîhlik, delilik, kölelik, bunaklık vs. gibi çeşitli sebebler yüzünden malınıtasarruf hakkından, kullanmaktan men edilen kimse. (Bkz. Hicr)Mahcûr iki kısımdır:1- Çocuk, deli ve maraz-ı mevt (ölüm hâlinde) bulunanlar.2- Hâkimin hükmüyle mahcûr olanlar, medyûnlar (borçlular), ma'tûhlar (bunaklar), rakîkler(köleler), eblehler (ahmaklar) ve mâcinler yâni kötü din adamlarıdır. (Fetâvâ-i Hindiyye)Çocuk kendi malını kullanmaktan mahcûr olduğu gibi, başkasına hizmet etmesi de, ancakvelîsinin izni ile câiz olur. (Abdülganî Nablüsî)