İcat.
İcat.
( Philosophische Wörterbuch) :
(Os. İcat, Fr. Invention).Türetme... Bilinen öğleri bireştirerek yeni bir öğe elde etme anlamındadır ve doğada var olanı bulup meydana çıkarma anlamındaki bulgu (Os. Keşif, Fr. Decouverte) terimiyle karıştırılmamalıdır. Türetme, sadece teknik alanda değil, kültürün bütün alanlarındagerçekleşir. eytişimsel özdekçiliğin kurucularından Engels, Doğanın Diyelektiği adlı yapıtına çalışırken şu ilginç icatları not edip bırakmıştır: yangın tulumbası, şu saatı, kaldırım taşı (İ.Ö.200), parşömen (İ.Ö. 160), su değirmeni (İ.S. 340), pencere camının ilk biçimi (İ.S. 370), yazı kalemi (İ.S. VI. yüzyıl), pamuk kâğıt (İ.S.VII. yüzyıl), suyla çalınan org (İ.S. VIII. yüzyıl), yel değirmeni (İ.S.X. yüzyıl), müzik notası (İ.S.X. yüzyıl), çarklı saat (İ.S. XII. yüzyıl), manyetik iğne (İ.S. XII. yüzyıl), paçavradan kâğıt (İ.S. XIV. yüzyıl), ağaç oyma ve basma, bakır oymacılğı (İ.S.XV. yüzyıl), pedallı piyano, cep saati, hava tüfeği, flinta (İ.S.XV. yüzyıl), çıkrık, dalgıç kubbesi (İ.S.XVI. yüzyıl). bkz. Bilim.