AYN


Résultats pour "AYN"

Dictionnaire des sciences économiques

KAYNAK

(Dictionnaire des sciences économiques) :
Toplumda insan ihtiyaçlarını karşılamak üzere mal ve hizmet üretmek için gerekli olan unsurlar. İktisadi kaynaklar olarak da tanımlanabilen bu unsurların başlıcaları; başta doğal kaynaklar olmak üzere çeşitli tip ve yetenekte (Emek, nakine-fabrika ulaştırma ağı gibi) teçhizat ve tarım, madencilik ve inşaat için ayrılmış alanlardı. Kaynak kavramı bu geniş anlamda kullanımı yanında mikro düzeyde bir işletmenin faaliyetini başlatabilmesi için gerekli para, kredi vb. gibi varlıkları ifade etmek üzere de kullanılır.
Dictionnaire des sciences économiques

KAYNAK DAĞILIMI

(Dictionnaire des sciences économiques) :
Bir ülkenin sahip olduğu kaynakların, ülke ekonomisi içinde alternatif kullanım alanları arasında dağılımı. Ekonomide hangi malların ne miktarda üretileceği kaynak dağılımına göre belirlenir. Kaynak dağılımı serbest piyasa mekanizmasının işleyişi içinde fiyat sistemi ile berilenebileceği gibi, merkezi bir otoritenin, (Örneğin planlama örgütü) kakarlarına göre de belirlenebilir. Hangi yolla belirlenirse belirlensin, kaynak dağılımının amacı varolan teknolojinin sınırları içinde belirli bir kaynak bileşiminden en yüksek ürünün elde edilmesidir.
Dictionnaire des sciences économiques

KAYNAKTAN KESME

(Dictionnaire des sciences économiques) :
Kısaca stopaj adı verilir. Gelir vergisinde, özellikle maaş ve ücretlilerin vergi borçlarının ödenmesinde, gelir henüzsahibinin eline geçmeden verginin kesilmesini ifade eder. Bu sistemde vergi borcu vergiyi ödeyecek işçi ya da memurdan değil, vergi sorumlusu olarak kabul edilen üçüncü şahıstan kesilir. Vergi sorumlusu, vergiyi tahsil eden alacaklı daireye karşı sorumludur. Vergi sorumlusu, vergiyi tahsil eden alacaklı daireye karşı sorumludur. Vergi kesintileri, vergi sorumlusu tarafından düzenlenen Muhtasar Beyanname ile Vergi Dairesine yatırılır. Bu uygulamanın temel amacı, vergilerin gelirini daha kolay ve gakantili bir şekilde tahsil etmek, küçük matrahmarın vergi kaçağını önlemektir.
Dictionnaire des sciences économiques

KEYNES, John Maynard

(Dictionnaire des sciences économiques) :
1883-1946 yılları arasında yaşadı. Ünlü İngiliz iktisatçı. Çağımızın en önemli iktisatçılarından biri olan Keynes yine kendisi gibi önemli bir iktisatçı olan John Neville Keynesin oğludur. Cambridge Üniversitesinde matematik okuduktan sonra, bu okulda bir yıl daha kalarak A. Marshall ve A.C.Pigounun öğrencisi olmuştur. Sonraki yıllarda İngiliz Hazinesinde çalışmış, görevli olarak Hindistana gitmiº ve öğretim üyesi olarak Cambridgee dönmüºtür. I. Dünya Savaşı sırasında tekrar Hazinede görev almış ve savaş sonunda toplanan Paris Barış Konferansına Hazineyi temsilen katılmıştır. Savaş sonrasında danışmanlık ve gazetecilik yapan Keynes, II. Dünya Savaşı yıllarında savaştan sonra İngiltere Bankasında ve Hazinede görev almıştır. 1944 yılında toplanan Brethon Woods Konferansında İngiliz Heyetine baºkanlik yapan Keynes, ABD tezlerine karşı İngiliz tezlerinin savunucusu olmuş ve konferansa kendi adı ile anılan, Keynes Planını sunmuştur. 1946 yılında ölümüne kadar Hazinedeki görevine devam eden Keynesin en ünlü eseri 1936 yılında yayınlanmış olduğu, İstihdamın Paranın ve Faizin Genel Teorisi (The General Theory of Employment, Interest and Money) ya da kısa adıyla Genel Teori diye bilinen kitaptır. 1929 dünya bunalımını ve bu dönemde ortaya çıkan yaygın işsizliği yaşayan, bunalımın sonuçlarını somut olarak gören Keynes, kitabında Klasik İstihdam teorisine karşı çıkmış ve yeni bir istihdam teorisi geliştirmiş. Klasiklere göre tasarruflar faiz oranının artan bir fonksiyonu, yatırımlar ise azalan bir fonksiyondur. Klasiklerin bu sisteminin işleyebilmesi için yatırım ve tasarrufların faiz oranı karşısındaki özelliklerinin yüksek olması gerekir. Keynes, tasarruf ve yatırımların faiz esnekliğinin düşük olduğunu ve faiz oranının yatırımı tasarruf eşitliğini sağlayamayacağını ileri sürmüştür.Klasik iktisatçılara göre fiyatların ve ücretlerin aşağı ve yukarıya doğru esnek olması tam istihdam düzeyini otomatik olarak sğlar. Keynes klasiklerin bu sistemini eleştirmiştir. Keynese göre ücretler parasal ve reel olarak değerlendirilmelidir. Parasal ücretlerdeki azalma, ekonomide talep yetersizliği oluşturacağı için, aynı zamanda fiyatlar genel düzeyin düşmesine yol açar. Böylece reel ücrette bir değişiklik olmayacağından istihdam düzeyinin yükseltilmesi için bir neden yoktur.Keynese göre bir ekonomideki istihdam düzeyi toplam arz ve toplam talebe bağlı olarak belirlenir. Toplam talep toplam arzdan büyük olursa girişimciler üretim ve istihdamı arttırırlar, tersine toplam talep toplam arzdan küçük olursa girişimciler doğal olarak üretim ve istihdamı kısacaklardır.Keynesçi istihdam teorisinde tam istihdamın kendiliğinden sağlanması için ortada hiçbir neden yoktur. Toplam talebin tam istihdam üretim düzeyine denk gelecek bir genişlikte olması, toplam arz var iken, ancak girişimcilerin gelecek konusunda iyimser olmaları ile mümkündür. Keynese göre tam istihdamın sağlanabilmesi için efektif talebin kamu harcamaları yolu ile devamlı olarak yeterli genişlikte tutulması gerekir. Gelir dağılımındaki çarpıklık ise vergiler kullanılarak bir ölçüde düzeltilebilir. Bu yolla düşük gelir gruplarının gelirlerinde sağlanacak yükselmeler, bu grupların yüksek tüketim eğilimleri sonucu toplam talebin de genişlemesine katkıda bulunacaktır. Böylece Keynes, bu eseriyle kapitalizmin otomatik olarak tam istihdamı sağlayamayacağını savunurken, ekonomideki işsizlik ve durgunluğun giderilebilmesi için devletin, özellikle maliye politikası yoluyla ekonomiye müdahalesini meşru kılmış oluyordu. Keynesin klasik ve neo-klasik iktisat okullarının temel ilkelerini sarsan bu eserinin dışında yazmış olduğu başlıca kitaplar şunlardır: Hindastanda edindiği deneyimlerini anlatmış olduğu, Indian Currency and Finance (1913); olasılık teorisi üzerine yazmış olduğu The Treatise on Probability (1912); Paris Barış Konferansında savunduğu fikirlerin yer aldığı Economic Consequences of the Peace ve A Revision of the Treaty (1922); II. Dünya Savaºi döneminde yazmiº olduğu savaşın finansmanına ilişkin bir kitap olan How to Pay for the War (1940).
Dictionnaire des sciences économiques

MALİ KAYNAKLAR

(Dictionnaire des sciences économiques) :
Her türlü özel ve kamu harcamasının finansmanı için gerekli olan parasal kaynaklar.