Öncül.
Öncül.
(Fəlsəfə Sözlüğü) :
(Os. Mukaddem, Fr. Premisse, Al. Praemisse, İng. Premiss, İt. Premessa). Bir tasamın sonucu hazırlayan ilk iki önermesinden her biri... Birincisine büyük önerme (Os. Kübra, Fr. Majeure, Al. Major, İng. Major, İt. Maggiore), ikincisine küçük önerme (Os. Suğra, Fr. Mineure, Al., İng. Minor, İt. Minore) denir. Deyim, bu iki önermeyi birden belirtmek için çoğul olarak (öncüller) kullanılır. Örneğin "bütün insanlar akıllıdır" birinci öncülüyle "Ahmet insandır" ikinci öncülü "Ahmet de akıllıdır" vargısını gerektirir. bkz. Tasım, Önerme, Vargı, Mantık.