PARETO OPTİMUMU
PARETO OPTİMUMU
(Dizionario di Economia) :
V.Pareto tarafından geliştirilen toplumsal refah kriteri, Paretonun optimum refah tanımına göre toplumdaki kiºilerin en az birinin refahını azaltmadan diğer kişilerin (en az birinin) refahını arttırmak olanağı yoksa, toplum refahı optimumdur. Paretonun optimum anlayışında daima değer yargılarından uzaklaşarak nötr kalma ve objektif ölçüler bulma endişesi hakimdir. Ona göre örneğin üretim tercihleri siyasal bir sorundur. Bu siyasal sorunu çözmek iktisatçının görevi değildir. İktisatçı, karar verilen üretimi en etkin biçimde gerçekleştirmeye çalışır. Benzer şekilde, gelir dağılımını değiştirmek de iktisatçının göreveleri arasına girmez. İktisatçı dağılım veri kabul edip, tek bir kişinin refahını azaltmadan, diğerlerinin refahını artırma yollarını araştırmalıdır. Pareto optimumunun gerçekleşmesi için hem üretimde, hem de tüketimde etkinliğin sağlanması gereklidir. Bir malın üretim miktarını azaltmadan en az bir başka malın üretimini artırma olanağı yoksa, üretimde etkinliğe ulaşılmış demektir. Tüketimde etkinliğin gerçekleşmesi için ise; tüketim malları arasındaki marjinal ikame oranının bütün tüketiciler için aynı olması gerekmektedir. Bir diğer deyişle bir malın tüketimini azaltmadan, bir diğer malın tüketiminin artırılma olanağının kalmadığı noktada, tüketimde etkinlik sağlanmış olur.
PARETO OPTİMUMU
(Dizionario di Economia) :
V. Pareto tarafından geliştirilmiş olan bir toplum refah kriteridir. Bu optimum, gelirin toplumun bireyleri arasındaki dağılımını inceler. Buna göre, toplumun bireylerinden en az birinin refahını azaltmadan, en az birinin refahını arttırma imkanı yoksa, toplum refahı optimumdur. pareto, bu optimum ile toplumsal refahın maksimuma çıkarılması gerektiğini ortaya koymuştur.